Wróć na portal Mindly.pl 

 

REKLAMA:  

rozmiar czcionki A A A
czytano 2698 razy

dla obywateli UE będących usługodawcami

Każda osoba pochodząca z państwa członkowskiego jest obywatelem Unii Europejskiej.

Status ten daje Państwu podstawowe i indywidualne prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w prawie wspólnotowym.

Prawo wspólnotowe stanowi, że każdy obywatel Unii ma prawo pobytu w przyjmującym państwie członkowskim przez okres powyżej trzech miesięcy, w charakterze usługodawcy. Ponieważ świadczenie usług ma charakter tymczasowy, mają Państwo prawo pobytu dopóty, dopóki usługi są świadczone.

Poza wymogiem bycia usługodawcą nie ma żadnych innych warunków ani formalności.

Według prawa wspólnotowego dozwolone jest posiadanie prawa pobytu przez osoby o złożonym statusie (np. można być jednocześnie usługodawcą i studentem). Po pięciu latach ciągłego i legalnego pobytu w przyjmującym państwie członkowskim są Państwo uprawnieni do pobytu stałego. W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zapoznać się z treścią odpowiedniego informatora.

KIM JEST USŁUGODAWCA?

Terminem „Usługodawca” określa się osobę wykonującą na rzecz innej osoby konkretne i rzeczywiste usługi o charakterze tymczasowym — z wyłączeniem działalności, której zakres jest na tyle ograniczony, że jest ona całkowicie marginalna i dodatkowa — w zamian za które otrzymuje ona wynagrodzenie. Usługi muszą być wykonywane poza stosunkiem podporządkowania[1] i muszą mieć charakter tymczasowy[2].

Nie ma znaczenia fakt ewentualnego nieświadczenia usług w pełnym wymiarze godzin lub uzyskiwania zarobków poniżej płacy minimalnej. Jeśli dotyczy Państwa powyższa definicja, są Państwo uznawani za usługodawcę.

REJESTRACJA

Przyjmujące państwo członkowskie może wymagać od Państwa zarejestrowania się w odpowiednich organach. Nieprzekraczalny termin rejestracji nie może być krótszy niż trzy miesiące od dnia przyjazdu.

Niedopełnienie wymogu rejestracji może podlegać proporcjonalnym i niedyskryminującym karom, z wyłączeniem kary więzienia lub deportacji.

Poświadczeniem prawa pobytu jest wydanie zaświadczenia o rejestracji. Prawo wspólnotowe nie zobowiązuje już obywateli Unii do uzyskania dokumentu pobytowego jako dowodu posiadania prawa pobytu. Prawo to przysługuje Państwu, ponieważ spełniają Państwo warunki, a nie dlatego, że przyjmujące państwo członkowskie „zezwoliło” Państwu na pobyt.

Do celów wydania zaświadczenia o rejestracji przyjmujące państwo członkowskie może wymagać od Państwa wyłącznie przedstawienia ważnego dowodu tożsamości lub paszportu[3] oraz dokumentu potwierdzającego świadczenie usług na jego terytorium.

Zaświadczenie o rejestracji wydaje się bezzwłocznie i bezterminowo.

Posiadanie zaświadczenia o rejestracji w żadnym razie nie może być warunkiem wstępnym dla wykonywania określonego prawa lub załatwienia formalności administracyjnych, gdyż możliwość korzystania z praw może zostać potwierdzona za pomocą wszelkich innych dowodów. Ważne jest zatem posiadanie samego prawa, a nie odpowiedniego dokumentu urzędowego.

Państwa prawo pobytu może być ograniczone jedynie ze względu na zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego. W celu uzyskania dalszych informacji na ten temat należy zapoznać się z treścią odpowiedniego informatora.

INNE PRAWA

Jeśli posiadają Państwo prawo pobytu, zgodnie z prawem wspólnotowym powinni Państwo być traktowani na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie ustanowionym w prawie wspólnotowym, chyba że istnieje wyraźne odstępstwo od tej zasady. Obecnie nie przewiduje się żadnych odstępstw w odniesieniu do usługodawców.

 

 

CO TRZEBA WIEDZIEĆ

Władze krajowe nie mogą:

  • żądać okazania dowodu tożsamości z obszarem przeznaczonym do odczytu maszynowego, ostatniego modelu dowodu tożsamości lub paszportu, który jest ważny przez co najmniej 3 następne miesiące; jeśli dowód tożsamości lub paszport jest ważny, nie są potrzebne żadne inne dokumenty;
  • uniemożliwiać Państwu rozpoczęcia świadczenia usług do chwili uzyskania zaświadczenia o rejestracji;
  • prosić o przedstawienie innych dokumentów niż opisane powyżej, np. dowodów na potwierdzenie możliwości samodzielnego utrzymania się, biletów podróżnych, poświadczenia zatrudnienia, pasków płac, oświadczeń z banku, dokumentów potwierdzających posiadanie zakwaterowania, środków utrzymania czy zaświadczenia lekarskiego etc.

 

TEKSTY REFERENCYJNE

  • Dyrektywa 2004/38/WE, Dziennik Urzędowy nr L 158 z 30 kwietnia 2004 r.

Należy wiedzieć, że jeśli przyjmujące państwo członkowskie nie dokona transpozycji przepisów dyrektywy w odpowiedni sposób lub we właściwym czasie, przepisy te stosuje się bezpośrednio. W związku z tym można powołać się na przepisy dyrektywy względem wszelkiego prawa krajowego, które nie jest z nimi zgodne.



[1]               Stosunek podporządkowania jest charakterystyczny dla działalności pracowników wynikającej z umowy o pracę.

[2]              Usługi mające charakter ciągły, regularny i okresowy uważa się za działalność gospodarczą. Są one świadczone przez osoby prowadzące działalność na własny rachunek. W celu uzyskania dalszych informacji na ten temat należy zapoznać się z treścią odpowiedniego zestawienia.

[3]              W przypadku, gdyby nie mieli Państwo przy sobie dowodu tożsamości lub paszportu, przed zakwestionowaniem Państwa prawa do pobytu muszą być Państwu zapewnione wszelkie (racjonalnie uzasadnione) możliwości uzyskania niezbędnych dokumentów podróży lub ich dostarczenia przez osoby trzecie. Mogą Państwo dowieść, że są objęci prawem do pobytu, udowadniając swoją tożsamość i obywatelstwo w inny sposób.

Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji EUROPA.wortale.net.


Dodaj swój komentarz
| mapa witryny | login