Ogólny rozwój oraz nowe miejsca pracy jako działania o priorytetowym znaczeniu
* Aby odpowiedzieć na wyzwania, jakie niesie ze sobą globalizacja, Unia zamierza zwiększyć konkurencyjność europejskiej gospodarki (poprzez liberalizację rynku usług telekomunikacyjnych, rynku usług ogółem i energii).
* Ułatwiając wymianę „dobrych praktyk”, Unia wspiera reformy wprowadzane przez państwa członkowskie.
* Unia dąży do tego, aby potrzeba większego rozwoju i konkurencyjności odpowiadała celom spójności społecznej oraz trwałego rozwoju, które leżą u podstaw modelu europejskiego.
* W latach 2007-2013 Unia zamierzać przeznaczyć więcej środków na szkolenia, innowację i badania naukowe w ramach unijnych funduszy strukturalnych.
Na początku ostatniej dekady XX wieku, dwa potężne zjawiska zaczęły wywierać wpływ na gospodarkę i sposób życia na całym świecie, w tym w Europie. Jednym z nich była globalizacja - wraz ze wzrostem współzależności poszczególnych gospodarek powstała tzw. „gospodarka globalna”. Drugim zjawiskiem była rewolucja technologiczna – wprowadzenie Internetu i nowych technologii komunikacyjnych i informacyjnych.
I. Proces lizboński
(a) Założenia
Jeszcze przed rozpoczęciem 2000 roku, liderzy UE mieli świadomość, że gospodarka UE potrzebuje daleko idącej modernizacji, aby móc konkurować ze Stanami Zjednoczonymi i innymi ważnymi podmiotami na scenie międzynarodowej. Rada Europejska zgromadzona w Lizbonie w marcu 2000 r. ustaliła nowy bardzo ambitny cel dla Unii – do 2010 r. ma ona stać się „najbardziej konkurencyjną i dynamiczną gospodarką na świecie opartą na wiedzy, zdolną do zrównoważonego wzrostu gospodarczego, większej liczby lepszych miejsc pracy oraz większej spójności społecznej”.
(b) Strategia
Aby osiągnąć wyznaczony w ten sposób cel, członkowie Rady Europejskiej uzgodnili również szczegółową strategięDeutshEnglishFrançais . Tak zwana „strategia lizbońska” obejmuje takie zagadnienia, jak: badania naukowe, edukacja, kształcenie zawodowe, dostęp do Internetu i biznes elektroniczny. Obejmuje również reformę systemów ubezpieczeń społecznych w Europie. Systemy te są jedną z ważniejszych wartości Europy, ponieważ dają naszym społeczeństwom możliwość stosunkowo bezbolesnego przechodzenia przez zmiany strukturalne i społeczne. Jednak aby były one trwałe i aby mogły z nich korzystać także przyszłe pokolenia, systemy te muszą być zmodernizowane.
Co roku, na wiosnę, Rada Europejska zbiera się, aby dokonać przeglądu postępów we wprowadzaniu strategii lizbońskiej.
II. Ogólny rozwój i nowe miejsca pracy w centrum uwagi
Wiosną 2006 r. Rada Europejska nie ukrywała, że sześć lat po rozpoczęciu procesu lizbońskiego, jego rezultaty były raczej mieszane. W związku z tym Rada postanowiła zająć się problemem bezrobocia, które w wielu państwach UE utrzymuje się na wysokim poziomie. Rada postanowiła również zmienić listę priorytetowych działań dla UE – w centrum uwagi miałyby się znaleźć działania sprzyjające ogólnemu rozwojowi oraz tworzeniu nowych miejsc pracy. Jeżeli Europa chce zwiększyć produktywność gospodarek w poszczególnych państwach oraz zwiększyć spójność społeczną, to musi w dalszym ciągu koncentrować się przede wszystkim na podnoszeniu wyników gospodarczych, innowacji i poprawie kwalifikacji ludzi.
Z inicjatywy José Manuela Barroso, przewodniczącego Rady Europejskiej, państwa członkowskie UE postanowiły:
* zwiększyć inwestycje w badania naukowe i innowację;
* zwiększyć rolę Komisji Europejskiej jako koordynatora, który wspiera państwa członkowskie, zwłaszcza poprzez propagowanie „dobrych praktyk” w Europie;
* przyspieszyć reformy w zakresie rynków finansowych oraz systemów ubezpieczeń społecznych, a także przyspieszyć liberalizację sektora usług telekomunikacyjnych i energetycznych.