Każda osoba będąca obywatelem państwa członkowskiego jest też obywatelem Unii Europejskiej.
Status ten daje Państwu podstawowe i indywidualne prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w prawie wspólnotowym.
Prawo wspólnotowe stanowi, że obywatele Unii, którzy przestali pracować lub prowadzić działalność na własny rachunek w określonych okolicznościach zachowują status osoby zatrudnionej lub pracującej na własny rachunek. |
Według prawa wspólnotowego dozwolone jest posiadanie prawa pobytu przez osoby o złożonym statusie (np. można jednocześnie utrzymywać status osoby pracującej na własny rachunek i studenta).
Po pięciu latach ciągłego i legalnego pobytu w przyjmującym państwie członkowskim przysługuje Państwu prawo do pobytu stałego. W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zapoznać się z treścią odpowiedniego informatora.
WARUNKI ZACHOWANIA STATUSU
Zachowują Państwo status pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek, prawo pobytu i wszystkie prawa związane z tym statusem, pod warunkiem że:
- są Państwo okresowo niezdolni do pracy w wyniku choroby lub wypadku;
- pozostają Państwo bez pracy w sposób niezamierzony, co jest należycie odnotowane, po okresie zatrudnienia przekraczającym jeden rok i zarejestrowaliście się Państwo w odpowiednim urzędzie pracy jako osoby bezrobotne;
- pozostają Państwo bez pracy w sposób niezamierzony, co jest należycie odnotowane, po zakończeniu umowy o pracę na czas określony, obejmującej okres krótszy niż rok, lub po okresie niezamierzonego bezrobocia przez pierwsze dwanaście miesięcy i zarejestrowali się Państwo w odpowiednim urzędzie pracy jako osoby bezrobotne[1]; lub
- podejmują Państwo kształcenie zawodowe. O ile nie są Państwo bezrobotni, zachowanie statusu pracownika wymaga, aby kształcenie było związane z poprzednim zatrudnieniem.
W celu uzyskania informacji o prawach pracowników lub osób pracujących na własny rachunek należy zapoznać się z treścią odpowiedniego informatora.
TEKSTY REFERENCYJNE
- Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty, Dziennik Urzędowy L 257 z 19 października 1968 r.
- Dyrektywa 2004/38/WE, Dziennik Urzędowy L 158 z 30 kwietnia 2004 r.
Należy wiedzieć, że jeśli przyjmujące państwo członkowskie nie dokona transpozycji przepisów dyrektywy w odpowiedni sposób lub we właściwym czasie, przepisy te stosuje się bezpośrednio. W związku z tym można powołać się na przepisy dyrektywy względem wszelkiego prawa krajowego, które nie jest z nimi zgodne.