Strona główna » praca w UE » Praca w innym kraju UE » Dodatkowe świadczenia emerytalno-rentowe

Dyrektywa 98/49/WE w sprawie ochrony uprawnień do dodatkowych świadczeń emerytalnych lub rentowych pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek przemieszczających się we Wspólnocie określa pewne prawa i obowiązki członków dodatkowych systemów emerytalno-rentowych oraz stanowi pierwszy bardzo ważny krok ku usunięciu przeszkód uniemożliwiających swobodny przepływ w sektorze dodatkowych systemów emerytalno-rentowych.

Oto najważniejsze przepisy zawarte w dyrektywie:

Dyrektywa nie obejmuje możliwości przenoszenia uprawnień do dodatkowych emerytur, tj. możliwości nabywania uprawnień emerytalnych (również w przypadku okresów zatrudnienia krótszych niż minimalny okres gromadzenia nieprzepadalnych uprawnień wymagany na mocy systemu emerytalno-rentowego oraz na początku kariery zawodowej) i ich zachowania poprzez przeniesienie do nowego systemu w przypadku mobilności zawodowej. Brak możliwości przenoszenia uprawnień może mieć poważne konsekwencje dla mobilności pracowników.

Komisja uznała, że niewystarczająca możliwość przenoszenia uprawnień do dodatkowych świadczeń emerytalnych lub rentowych może mieć negatywny wpływ na mobilność zawodową. Skonsultowała się w tej sprawie z europejskimi partnerami społecznymi i zaproponowała, żeby wynegocjować w tej dziedzinie europejski układ zbiorowy. Jednak partnerzy społeczni mają różne opinie na temat konieczności podjęcia negocjacji. Dlatego też 20 października 2005 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie poprawy możliwości przenoszenia uprawnień do dodatkowych emerytur lub rent (COM(2005)507 wersja ostateczna).