Wróć na portal Mindly.pl 

 

REKLAMA:  

rozmiar czcionki A A A
czytano 5959 razy

Procedury wjazdu

dla obywateli UE

OCHRONA ZAPEWNIANA PRZEZ PRAWO WSPÓLNOTOWE

Każda osoba będąca obywatelem państwa członkowskiego jest też obywatelem Unii Europejskiej.

Status ten daje podstawowe i indywidualne prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w prawie wspólnotowym.

Prawo wspólnotowe stanowi, że każdy obywatel Unii ma prawo wjazdu do dowolnego państwa członkowskiego UE z ważnym dowodem tożsamości lub paszportem[1].

Prawo swobodnego przemieszczania się jest przyznawane osobom będącym obywatelami Unii, a wspomniane dokumenty potwierdzają, że są Państwo jej obywatelami.

Nie ma znaczenia, czy odbywają Państwo podróż służbowo, czy prywatnie, czy jadą Państwo do pracy w ramach zatrudnienia lub samozatrudnienia, czy też po prostu podróżują Państwo w celach turystycznych.

Aby wjechać do przyjmującego państwa członkowskiego nie trzeba spełniać żadnych warunków ani formalności, oprócz wymogu posiadania ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Urzędnicy imigracyjni są jednak upoważnieni do sprawdzenia ważności Państwa dowodu tożsamości lub paszportu.

Urzędnicy kontroli granicznej muszą zapewnić poszanowanie Państwa podstawowych praw i godności.

Państwa prawo wjazdu może zostać ograniczone jedynie ze względu na zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego. W celu uzyskania dalszych informacji na ten temat należy zapoznać się z treścią odpowiedniej broszury informacyjnej.

 

CO TRZEBA WIEDZIEĆ

Nie muszą Państwo mieć żadnej wizy – ani wjazdowej, ani pobytowej.

Urzędnicy imigracyjni nie mogą:

  • żądać okazania dowodu tożsamości z obszarem przeznaczonym do odczytu maszynowego, ostatniego modelu dowodu tożsamości lub paszportu, który jest ważny przez co najmniej 3 następne miesiące; jeśli dowód tożsamości lub paszport jest ważny, nie są potrzebne żadne inne dokumenty;
  • prosić o przedstawienie innych dokumentów niż ważny dowód tożsamości lub paszport, np.: dokumentów na potwierdzenie możliwości samodzielnego utrzymania się, biletów podróżnych, świadectwa pracy, odcinków wypłaty, wyciągów bankowych, dokumentów potwierdzających posiadanie zakwaterowania, środków utrzymania, zaświadczeń lekarskich itp.;
  • pytać, ile pieniędzy zamierzają Państwo wydać;
  • zadawać pytań dotyczących celu i czasu trwania pobytu;
  • stemplować Państwa dokumentu tożsamości lub paszportu w celu poświadczenia Państwa wjazdu na teren kraju.

Powyższe zasady przekraczania granic stosuje się bez uszczerbku dla korzystniejszego traktowania osób zgodnie z zasadami układu z Schengen, który zniósł kontrolę graniczną na wspólnych granicach wewnętrznych.

Zniesienie kontroli granicznej oznacza, że nie trzeba już okazywać dowodów tożsamości ani paszportów przy przekraczaniu granic państw członkowskich z grupy Schengen[2].

Jednak zgodnie z prawem wspólnotowym podczas podróży do innego państwa członkowskiego są Państwo zobowiązani do posiadania przy sobie dowodu tożsamości lub paszportu.

Ponadto państwa te zachowały prawo do przeprowadzania, zgodnie z własnym prawem krajowym, kontroli tożsamości na całym swoim terytorium w ramach sprawowania obowiązków przez policję. Prawo krajowe określa, czy powinni Państwo mieć przy sobie ważny paszport, czy dowód tożsamości.

 

TEKSTY REFERENCYJNE

  • Dyrektywa 2004/38/WE, Dziennik Urzędowy L 158 z 30 kwietnia 2004 r.

Należy wiedzieć, że jeśli przyjmujące państwo członkowskie nie dokona transpozycji przepisów dyrektywy w odpowiedni sposób lub we właściwym czasie, przepisy te stosuje się bezpośrednio. W związku z tym można powołać się na przepisy dyrektywy względem wszelkiego prawa krajowego, które nie jest z nimi zgodne.



[1]              W przypadku, gdyby nie mieli Państwo przy sobie dowodu tożsamości lub paszportu, urzędnicy imigracyjni nie mogą Państwa zawrócić z granicy bez zapewnienia wszelkich (racjonalnie uzasadnionych) możliwości uzyskania niezbędnych dokumentów podróży lub ich dostarczenia przez osoby trzecie. Mogą Państwo dowieść, że obejmuje Państwa prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu, udowadniając swoją tożsamość i obywatelstwo w inny sposób.

[2]           Obecnie w skład strefy Schengen wchodzą dwadzieścia dwa państwa członkowskie UE (Austria, Belgia, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry i Włochy), a także Norwegia i Islandia (jednak do 30 marca 2008 r. utrzymano kontrole graniczne na lotniskach dla lotów w obrębie strefy Schengen z Czech, Estonii, Litwy, Łotwy, Malty, Polski, Słowacji, Słowenii i Węgier oraz do tych krajów). Trzy nowe państwa członkowskie UE (Bułgaria, Cypr i Rumunia) nie są jeszcze pełnymi członkami strefy Schengen, gdyż kontrole graniczne między nimi a strefą Schengen utrzymano do chwili, aż Rada UE uzna, że warunki zniesienia wewnętrznej kontroli celnej zostały spełnione. Zjednoczone Królestwo i Irlandia znajdują się poza strefą Schengen, ponieważ postanowiły utrzymać kontrolę celną z pozostałymi państwami członkowskimi.

 

Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji EUROPA.wortale.net.


Dodaj swój komentarz
| mapa witryny | login