dla obywateli UEKażda osoba będąca obywatelem państwa członkowskiego jest też obywatelem Unii Europejskiej. Status ten daje Państwu podstawowe i indywidualne prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w prawie wspólnotowym.
Po nabyciu prawa stałego pobytu można je utracić jedynie w wyniku nieobecności w przyjmującym państwie członkowskim przez okres przekraczający dwa kolejne lata. Korzystanie z prawa stałego pobytu przez obywateli Unii, którzy zdecydowali się osiedlić w przyjmującym państwie członkowskim, wzmacnia poczucie obywatelstwa Unii i stanowi kluczowy element promowania spójności społecznej, która jest jednym z podstawowych celów Unii. Aby prawo stałego pobytu stanowiło rzeczywisty mechanizm integracji w społeczeństwie przyjmującego państwa członkowskiego, w którym obywatel Unii zamieszkuje, nie powinno ono podlegać żadnym warunkom od momentu, kiedy zostało przyznane. Dowodem posiadania prawa stałego pobytu jest dokument poświadczający pobyt stały, który wydaje się na podstawie wniosku, po zweryfikowaniu długości pobytu. Ciągłość pobytu może zostać poświadczona dowodami wszelkiego rodzaju stosowanymi w przyjmującym państwie członkowskim. Dokument poświadczający prawo stałego pobytu jest wydawany bezterminowo w jak najkrótszym czasie. Państwa prawo stałego pobytu może być ograniczone jedynie ze względu na zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego. W celu uzyskania dalszych informacji na ten temat należy zapoznać się z treścią odpowiedniej broszury informacyjnej. INNE PRAWA Jeśli posiadają Państwo prawo stałego pobytu, zgodnie z prawem wspólnotowym powinni Państwo być traktowani na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie ustanowionym w prawie wspólnotowym, chyba że istnieje wyraźne odstępstwo od tej zasady.
CO TRZEBA WIEDZIEĆWładze krajowe nie mogą:
Powyższe zasady pozostają bez uszczerbku dla wszelkich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych ustanowionych przez przyjmujące państwo członkowskie, które byłyby mniej restrykcyjne.
TEKSTY REFERENCYJNE
Należy wiedzieć, że jeśli przyjmujące państwo członkowskie nie dokona transpozycji przepisów dyrektywy w odpowiedni sposób lub we właściwym czasie, przepisy te stosuje się bezpośrednio. W związku z tym można powołać się na przepisy dyrektywy względem wszelkiego prawa krajowego, które nie jest z nimi zgodne. [1] Ciągłości pobytu nie naruszają przejściowe okresy nieobecności nieprzekraczające ogółem sześciu miesięcy w roku, ani dłuższe okresy nieobecności z powodu obowiązkowej służby wojskowej, ani też okres nieobecności obejmujący maksymalnie 12 kolejnych miesięcy z ważnych powodów, na przykład ciąży i porodu, poważnej choroby, studiów, kształcenia zawodowego lub oddelegowania do innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego. Ciągłość pobytu zostaje przerwana odpowiednim wykonaniem decyzji o wydaleniu danej osoby. Dodaj swój komentarz | Prawo stałego pobytu |
czytano 2655 razy
| mapa witryny | 